BENDE BİLMİYORUM.!

Tarihi ve tarifi lastik ile sorgulanmýþ,
Çoðu defa zulme uðramýþ, 
Kopuncaya kadar çekiþtirilen,
Sahipsiz kalmýþ bir "DÝL" gibi,
Hangi tarafa çekeceðimi bende bilmiyorum.!

Saða vuruyorum, sola vuruyorum,

Ama öyle kurcalýyorum,
Ama böyle kucaklýyorum,
Yeteri kadar iflah olamýyorum.!

Ne kürkçü dükkanýymýþ be sevdiðim;
Ýç dizayný þeytan tüyünden örülmüþ gibi...
Çektikçe çekiyor beni...
Dönüp dolaþýp, ayný yere geliyorum.
Dejavu denen tekrarlarý,
Defalarca yaþarmýþ gibi!

Sorgu sual vermeden evvella...
Giden gidiyor mesela.!
Hüsranla son bulmuþ yaþanmýþlýklar gibi,
En amansýz yolculuklardan,
talebimi geri çekiyorum.!

Yaþantýlar çok deðiþti sevdiðim;

Kafalarý kemiren öyle zamanlar ki,
Korku ve kaygý salýnmýþ yürekler eþliðinde...
Ustalýk belgesini alýn teriyle hakketmiþ,
Bedeni yorgunluktan tükenmemiþ,
Umudu beden taþý gibi saðlam bir çýrak misali...
En masum vicdanlara seslenmek istiyorum.!

Bedenlerin muhtaç olduðu SEVGÝYÝ;
Sürdürülmesi mutlak olan MÜCADELEYÝ;
Her þeyin sermayesi olan,
ÝNSAN gibi muameleyi,

Savunmasýz kalmýþ bir karargah kadar,
Ýlgiye hasret kalmýþ bir çocuk kadar,
Dillere destan olmuþ hayatlar kadar,

Sonsuza dek yaþasýn istiyorum.!

Ey Ölüm, Ey Zulüm...
Olsun artýk, son bir sözüm.

Ey vicdan, Ey insan...
Ýstediðin kadar usta da olsan,
Mahþere kadar nankörde olsan,

Ve ben hala seni düþünüyorum,
Ve ben hala seni yazýyorum...

Cürmün kadar yakýcý da olsan.!

02.03.2022
FIRAT TEZER / MÜNHASIR...
Sosyal Medyada Paylaşın: