ADI YOK VERA

Ya bu akþam da gelip gelip uzanacaðým yüreðinin içine
Ya da gömüleceðim kendi yüreðime Vera
Demiþtim ya
Bir gün kurursa kýzýlaðaçlar
Dön yüzünü karlý yüreðimin doruklarýna
Dön ki ne göreceksin Vera
Gözlerim bakakalmýþ
Dudaðým seni mýrýldanýyor
Bir kapý sesi bile yok
Resimler de konuþmaz
Kulaklarým duymuþ neye yarar



Senli gecelerin sensizliði yoruyor
Sabahlarýn sessizliði anlamsýz
Çaldýlar inançlarýmý Vera
Kalbim kiracý yabancýlýðýnda gövdeme
Kapattým kapýlarý
Soðusun yüreðim diye dýþarýda yatýyorum
Yýldýzlara göz kýrpýyorum artýk
Çünkü herkesin yarasý kendi sýrtýnda kanýyormuþ Vera
Ben aþký böyle bilmezdim


Adýn sorulur hâlâ benden
Susarým
Düðümlenir ismin dudaðýmda
Yüzümüze vurduðumuz sular gibi
Kucaklayamadýk birbirimizi
Güllerin kokusu sinerken topraða
Adýný koyamamýþtýk
Omzunda aðlamak isteyiþimin
Adý yok Vera
Oysa gelmeyeceðini ezberlemiþim adým gibi
Ne satýrlarý aðlatan bir mektup býrakacaðým
Ne de kokunu
Sessizce gözyaþlarým sahillere düþerken
Unutma
Özlemin gözlerimi yumana kadar


Kýrk yerinden delindi ömür tutmuyor yama
Denizdim bir zamanlar þimdi kurumuþ nehir
Umudum darmadaðýn gözüm dikili cama
Urganlar boðazýmda boðup duruyor þehir

Sosyal Medyada Paylaşın: