DÜZMÜŞÜZ

Safir, elmas, yakut, gümüþ, altýný...
Ýnme inmiþ kýrýk bele düzmüþüz.
Yiyip þu dünyanýn her bir haltýný...
Düz elifi yamuk dele düzmüþüz.

Yemeklere zehir kattýkça hancý…
Beklemeyin bitmez dert, keder sancý.
Kardeþ kardeþine bile yabancý...
Hýsýmlýðý yaban el’e düzmüþüz.

Yarayý tuz ile sarasýn diye !
Ýnsan insanlýðý arasýn diye !
Olmayan saçýný tarasýn diye...
Þimþir taraklarý kele düzmüþüz.

Sarýlýrken tank, top, silah, bereye...
Dememiþiz düzen gider nereye.
Buyur senin olsun deyip dereye...
Güzel duygularý hele düzmüþüz.

Öldür diye kýlýç verdik sencer’e...
Hal bu iken aklýmýzda tencere.
Manzaralý olsun deyip pencere...
Kütükten ev yapýp sele düzmüþüz.

Bölüþmeden yedik aþlarýmýzý !
Savaþlara eðdik baþlarýmýzý !
Çatmak nafiledir kaþlarýmýzý...
Delileri çürük tele düzmüþüz.

Ýnsaf küflü, vicdan soluk, dil peltek !
Yalan hana patron olmuþ pis çeltek !
Cumali bu iþi nasýl düzeltek... ?
Samanlarý esen yele düzmüþüz.

Çeltek: çoban yamaðý, yardýmcý, uþak.
Sosyal Medyada Paylaşın: