AGAÇLAR
Aðaçlar el sallarlar patlayan ham dallarý
Aydýnlýk ve saðlýklý yeþil tente ballarý
Yatarak güneþlenmek gönle ýsý ses parlar
Ateþli al portakal renk sarý dikkat harlar
Yarým çýplak ýslak aðaç yalnýz aðlarlar
Asla gece için der parýldar kap daðlarlar
Mevsimlerin havasýna kutlama yaparlar
Deðiþken yapraðýyla mevsime renk renk karlar
Koruyucunun kalbe kaya altýnda güçlü
Yaratýlýþ doðuþla milyon nesille içli
Üstte hilal yürüten dolunay altý orman
Pýrlanta göz kamaþtýr etkiyi dile sorman
Altýnda o aðacýn yollar uzattým önde
Rüya ver dans yarýna gereksinime söndü
Güneþ sýcaklýðýna dillen soðuk duþ dallan
Bilgi ince dalýna düþünce tren dillen
Dünyaya güzellik yýk maviyi dýþarý süz
Aðaçla ayakta dur ýsýma buz ver köz
Bir aðaç kimin aðýz aç prens devalýk in
Dünyaya karþý tatlý ol göðüs ver kalbe sin
Aðacýnýz sizdir kalp bir rengârenk akýldýr
Ýklimden geceni gör gerçekten renk þekildir
Yapraðýyla yaþama Aðaç evlen yüzüðü
Aðaçla hayat basit göz yarýn yap tüzüðü
Yankýlarý þiddetli sancýlar vahþi doða
Hafifin ýþýnlarýna saçlar vurur þu daða
Sis vadiler kristal sorsan diz nefes tutar
Aðlar kýrýk evine doðru hareket atar
Aðaç pençelerinde güçlü formda güçlü kan
Fýsýlda hep aðrýma bilki rüyam sende son
Karga yuvasý kale korsan kulede prens
Yaþama koruma hep savun kilidi prens
Bahçede sizi gördüm siz çýplak ve kaslý
Kalbim güzellik hisset, duygum yok sizde yaslý
Mehtaplý aðaç yüzü gülümser dudaklarý
Gökyüzü nehre akýcý kelebek budaklarý
Derde Meydan okuyan huzurda iyileþ biz
Karþý koyan ölüme Davranýþ biçimi iz
Kavurucu sýcakta hür býraktý ten çoban
Þiddetli rüzgâra sýrt verdin dingin çaban
Kuþ dosta sýðýnak ver keyifli renk tonunla
Senin altýnda yolcu mutlu kalýr onunla
Parkta aðacý seçtim aþk aþkýmý hak etti
Zaman geri dönerek geç kalbe sona yetti
Huzura kutsal ümit Kökler filizlen zengin
Sahip Alçakgönüllü zafer þen cennet engin
Yeþillik ve rüyalar Aðaç gülümser söyler
Kuþ olup benimle kal huzura dön ruh eyler
Bir aðaca sahibim o çok özgür bakar
Aðaçtan hoþlanýrým çünkü özgürlük akar
Sonbahar gelmeye Ne zaman yapraklar kaldýr
Hüzne dertleþme kusar, ondan kýþýma daldýr
Havlamasýyla dallar derde aðaç pansuman
Güne itaat oldu aðaç devama iman
Kaç nesile geniþlet dün zamandan al sürdür
Milyon bellekte rüya vade gerçekte gürdür
Þehir sokak boyunca aðaçlar güçlü tatlý
Renk tonunda ayakta duran insanlar atlý
Sessiz ayakta durur hep hoþ biçimde parlar
Aðaca düþtü güneþ, meyve çiçekler harlar
Aðaç üstünde kalkar ayaða gün ak yüzü
Mahzun mavi göz diker bakar cennet gökyüzü
Daha az aðacý kesin fazla aðaç yetiþtir
Aðaç meyveleri ver, sen kökte gün atýþtýr
Dal aðaç gövdesinden Rüzgâr tut hava uçur
Bazen bir tomurcuðum dal çiçeðe haz kaçýr
Uzun boylu aðaçlar var olgun bana hitap
Benim yazýmý yazar þimdi bana bir kitap
Yaz kalemim baðrýna, þiirimi miras býrak
Öl bedenim tabuta, aðaçlara can týrak
16.08.2008 10.10
(DEMYANLÝ)ÝBRAHÝM ÖZDEMÝR
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.