Korunaksýz bir güvercin süzülüyordu baharýn tutkusuyla
Atmacanýn keskin gözlerini davet eder gibi ulu orta
Yumuþak etine saplanacak o güçlü pençeleri özlüyordu belki
Ýçten içe çakýrdikenleri gibi usulca etine gömülüþündeki acýyý
Oysa güneþi solduran yüzündeki o iki kristal tanesi
Ýhtiþamla ýþýldarken, bulutlardan çaldýðý buðu titriyordu
Titreyen tüylerine hâkim olamadýðý gibi
Hâkim olamýyordu yüreðinin titreyiþine
Yalnýzca bir gün batýmý kalmýþtý baþlangýcýn sonuna
Suyun kalabalýk gürültüsü kirletiyordu bildik bir dünyayý
Balýklarýn yakarýþlarýný gömerek suya; bilinmeyen bir dilde
Siyahtan beyaza ýþýltýlý bir köprü uzanacaktý her parçasý bir sözcükten ki
Daha ilk adýmda dilsizliðe hapsolmuþtu sözcükler; keþke kör olsaydý
Hiç deðilse içindeki volkandan hýrçýn bir þelale gibi akan
Kelimelerden lavlar kendisini yakmayacaktý
Kan kokusu almýþ köpek balýðý gibi tekrar tekrar,
Geliþi güzel saldýrýp durmayacaktý anlamlara
Þeytansaçý gibi sarmalanmýþtý bedeni, sanki yaþam kanallarý týkanmýþtý
Oysa yalnýz bir gün batýmý zaman kalmýþtý geride
Ve vuruldu güvercin bedeninden önce kan düþtü yeryüzüne
Kaderin tükenmesi demekti kan, baþlangýca dönmek
Yaþamýn gerçek dýþý çeþitlemelerinden sýyrýlmadan
Aþk uðruna sonsuzluða uzanmak, inandýklarýn uðruna yalnýz
Baþlangýç ve son arasý sadece bir gün batýmý
Ve kýrýldý zaman
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi