Sığındım Dağlara

Sýðýndým
sýðýndým özgürce daðlara
zirvedeyim
bulutlar yatak
sisler perde
göz gözü görmüyor,
tutunacak dal yok
paramparça hayaller
rüzgar esiyor buz gibi
yalýyor yanaklarýmý
býçak kanatýr niyetine,
gözlerimden akarken yaþlar
acý bir çýðlýk sarýyor
ortalýk toz duman...
*
yüreðim
yüreðim,
derin bir hüzün komasýndan uyanýr
balçýk sarmýþ kalbimin etrafýný
dalga dalga katmer katmer
nefes alýnacak yer yok
gelecek karanlýk mý karanlýk
bir tufan beliriyor afakta
silip süpürüyor azýk torbasýnýn dibini
elde avuçta ne varsa...
vurgun yemiþ ruhlar
boylu boyunca uzanmýþ bulutlara
yürekte keskin bir acý
sarýyor dalga dalga
ruhlar yenik vurguna
yalpalýyor gider ayak yalnýzlýktan
sýkýþmýþ duvarlara
nefes aldýrmýyor mengene insana...
*
özlem özlem
damar damar süzülürken
hissetmek dokunmak görmek...
bu kaçýncý mevsim
yokluk kokuyor
sensiz anlamsýz yeni yýl
beyaz karlar örterken acýlarý
görünmüyor yürek
sabanla sürülen umutlar
alev alev yanan gönül
yürek aðýt yakýyor kaderine
nefesin dokunuyor yüzüme
elvan elvan gül kokuyor
uykular avaredir emekliye
sensizlik olunca geceler sarhoþ
uzanýyor elim tutunamýyorum
kayýp gidiyor umutlar boþluða...
*
vefa kar etmiyor
tükeniyor sabýr tükeniyor gittikçe
sabah rüzgarý esmiyor aydýnlýða
güneþ doðmuyor sabahlara
umut uzanamýyor sonsuza
takýlýyor özgürlük dikenli tellere
beyaz güvercin kanatýyor kanadýný
barýþ yayan kalýyor entrikalar diyarýnda
nehir alýp gidiyor sularýyla
kan kokan havayý
özgürlük yas tutuyor
ahmakça kadir kýymet bilmeyenlere
inatla çýrpýnýyor barýþ
çýkar yol var mý diye,...
*
pencereler kapalý
aydýnlýk zindanlarda hapis
umut sinmiþ küflü çatýlara
beyin karanlýklara cezalý
düþünmüyor ne olacak yarýnlara...
bir umut bir umut ufukta
telaþ ekiyor tohumunu gelecek günlere
özgürlük türküsü dilimde...
Ýzmir’in Daðlarýnda çiçekler açar,
arasýnda bir ýslýk tüttürüyorum
’’Odam kireç tutmuyor’’
tüm olumsuzluklara inat...
direniyorum savaþ olmasýn ülkemde
BARIÞ ile bayram olsun dört bir köþede...

2 Þubat 2017 Almanya /
Sosyal Medyada Paylaşın: