Söz

Dönüþü olmayan, çýkýlan yolda
Söz veren sözünde, durmalý derim
Sevdaya bürünmüþ, yakýlan solda
Yüreði hep ona, vurmalý derim

Aþka çýkýlan yol benlik deðildir
Kirlenip atýlan önlük deðildir
Sevda dediðimiz günlük deðildir
Bir ömür boyunca, sürmeli derim

Bak ozan dillendi esen badýnda
Tatlý rüyalarý gördü yadýnda
Duygular birleþti aðýz tadýnda
Acýyý tatlýya, karmalý derim

Seven yürek þiir, akýl kitapsa
Gönül aþýk, ayýþýðý mehtapsa
Verdiðin sözlerin candan hitapsa
Taþlarý ortadan, yarmalý derim

Çevirdi bizleri, bir el gündüze
Temaþayla bakýverdik yüz yüze
Beraber verilen, her güzel söze
Kafayý bin kere, yormalý derim

Söz yolunda coþan yürek teskince
Olur mu hiç bakýþmalar keskince
Çýkýlacak her yol sýrattan ince
En ince detaya, varmalý derim

Aþk için yerlere serilen gurur
Sahibine gerek görülen onur
Aras’la bakýþýp, öngörülen nur
O çift bedeni de , sarmalý derim

ÝSHAK ARAS
ishakaras (mihman)
Söke/Aydýn

Dost kalemlerden

Yarin gönlü kaydý,o nazlý yâre,
Arar durur aþka,uyan bir çare,
Kalmasýn sevenler,asla biçare,
Sýcacýk bir yuva,kurmalý derim...
Nurettin Günbay

Çiçekli bahçenin gülü özeldir
Baharý geçenin ömrü gazeldir
Ýyilik harmaný biçen güzeldir
Kötü defterini dürmeli derim...
Ahmet Kara

Aþýklarý gömseler de derine
Koyamazlar baþkasýný yerine
Ýki yürek vurgunsa birbirine
Saati vuslata kurmalý derim...
Mirim
Sosyal Medyada Paylaşın: