Bedenim kör býr kuyu gibi tukenmýþ Kalbim buz fikrim kurumuþ dal gibi Artik aci hissetmeyecek kadar yorgunum Unutmadim kalbimdeki seni bana her bakisin sonsuzluktu
Ama yoruldum icimdeki seni yine unutmadim senin benden daha fazla yorgun oldugun icin bir damla bensiz mutlu ol Benim yorgunlugum seni seni esir almasin yasa gul hayat bul ben kendimden vazgectim
Hayat fedakarlik gerektiren bi kavram En buyuk simdi senin tenin hep gulmesi Artik gulen gozler aglamasin Ve ben gitmek zorundayim Sayili gunler gibi hep seni sevdiðimi soyleyecegim kendime Unutulmayacak yasanmis yasanakcak En guzel sarki en guzel siir
Olarak unutmayacagim bu fakir gönlümde
Sosyal Medyada Paylaşın:
cihan sapmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.