Sultanım

Ervah-ý ezel içre Yaradan’dan badeli;
Zerafet iklimini Þah-ý merdan eyledi;
Kevn ü mekan incisi, nezaketi haddeli;
Kekik yaylalarýnda seken ceylan eyledi.

Güzel olan ne varsa benliðine seçerek;
Aþýklar dergahýnda Hak dolusu içerek;
Kader güzergahýndan nazlý, nazlý geçerek;
Nurlu kundak içinden bakýp, handan eyledi.

Bazen bir tebessümü ehl-i gamý hoþ etti;
Bazen çatýk kaþ ile evreni nahoþ etti;
Tegafül þarabýyla içmeden sarhoþ etti;
Uþþak-ý Gurebayý tümden hayran eyledi.

Kalbi güzel olur da, kendi güzel olmaz mý;
Ceylan misali gözler, kirpik özel olmaz mý;
Sevgi dolu yüreðin aslý ezel olmaz mý;
Muhabbet gülþenini misk-i reyhan eyledi.

Birleþtiren haliyle gönüllerde yer edip;
Dostluk meþalesini burçlarýna ser edip:
Musikinin ilmini endamýyla bir edip;
Billur gibi sesiyle bizi mestan eyledi.

En sonunda kavuþtu gönlündeki hülyaya;
Ezeller ötesinden tutulduðu rüyaya;
Bir nadide gül gibi teþrif etti dünyaya;
Gönül Sultaným olup dile destan eyledi.

Osman Bölükbaþý Dara
Sosyal Medyada Paylaşın: