C E M R E ( MaVi & YeŞiL )

Biz Seninle
ayný gökyüzünden yaðan,
ve ayný Peygamber Çiçeði’ne konan
iki yaðmur damlasý olmalýydýk

sen mavi olmalýydýn
ben yeþil..
sen mavi kadar özgür
ben yeþil gibi huzur

gün akþamýn kýzýllýðýna bulandýðýnda
senden beyaz papatyalar filizlenmeliydi
safiyâne, masum
ben hep sana bakmalýydým
hayran ve tutkun

Seni kahve gözlerime nakþ’etmeliydim
Hiç silinmemecesine..

sonra bir güneþ doðmalýydý gülüþün’den
ve ben aþýk olmalýydým cevahir kalbine

mavi gökyüzü misali sarýlmalýydým
Cennet kokulu ayaklarýna..

ve bir ondokuz Þubat gecesi
Cemre olup düþmeliydim
kardelen beyazý avuçlarýna..

ben susuz toprak, Sen pembe yaðmur
yaðmalýydýn kirpiklerime bir ömür.

Yiðit Anka
Sosyal Medyada Paylaşın: