KALEM KIRILDI YAZMIYOR
KALEM KIRILDI YAZMIYOR
Yürek kalemi kýrýldý yazmýyoruz
Defterimiz dürüldü içimizi dökemiyoruz.
Halimizi anlatan türkülerimiz sustu.
Herkes baþý derdinde derdi, kederi, bölüþemiyoruz.
Sevgimiz, sevdamiz askýmýz yorgun düþtü
Hayatýmýz , ayaðý kýrýk sandalye gibi sendeliyor.
Mevsimlerimiz birbirine karýþtý.
Yazýmýz, kýþýmýz belli degil. Þiirler türküler yazamaz olduk.
Ozanlar, þairler sustu
Ýnsanlar gibi Yürekler de çok soguk, üþüyor.
Dünyada insanlarda fani.
Yabancý olduk birbirimize.
Yürek kalemimiz yazmiyor artýk.
Nereye baksak kan gözyaþý
Onca Mazlumlarýn arasýnda nasýl gülelim.
Yüzümüz gülerken kalbimiz kan aðlýyor.
Yaþamak, gülmek, mutluluk, anlamýný yitirdi.
Yaþanmazken, Dillerde söylenir oldu.
Adaletsiz yalan dünyada
Defterimiz ýslandý
Yürek kalemimiz kýrýldý yazmýyor.
Þerife Bozoglan-Eker
25-02-2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.