Nasýl bir çeliþkidir ki
Masumlar ölür,
Katiller ödül alýr
Ve O ödülün adý
Barýþ olur!
Her þafak atýþýnda medeniyetin ufkunda
Güneþ daha fazla yakýyor
Yaðmur daha çok ýslatýyor çýplak bedenleri
Bu gördükleriniz;
Atlas perdelerinizi koruyan panjurlar deðil!
Yarý ölü iskeletler,
Anladýðýnýz medeniyetin canlý çöpleri
Ve çocuklar; yarý aç yalýnayak,
Üzerlerinde paçavralar.
Suya küskün yüzleri,
Masum gözlere yuvalanmýþ ateþ
Nasýrlanmýþ küçük yürekleri
Ellerinde sopa, ellerinde taþ
Tek bildikleri oyun
Yaþamak için savaþ
Ya sizin bildikleriniz;
Hangi bomba hangi þiddette yýkar bir evi
Ya da nasýl yok eder þehirleri
Ve içindeki büyüyen yaþamý
Yüreklere ekilen nefret tohumlarý
Hangi þiddette düþman eder iki kardeþi
Ýyi bilirsiniz
Yalanla zehirlemeyi
Ýnsan haklarý diye çýðlýk atan sahtekârlar
O çýðlýk bir gün sizi de sarmayacak mý?
Yetsin! Yetmeli artýk!
Durun biraz!
Nedir bu kalabalýk, bu laf kalabalýðý
Soluklanýn biraz, bir nefes verin
Daðýtýn düþüncelerinizdeki karabulutlarý
Bir bakýn, bir bakýn etrafýnýza
Ýnsanlýða bunu yapmaya ne hakkýnýz var
Kirli hayallerin aleti aptal makineler
Boþalan zemberek yay gibisiniz
Beyninizde mi boþ sizin
Kör, saðýr, hissiz
Etrafý ateþe vermektesiniz,
Haberiniz var mý siz kimsiniz?
Nereden geldiniz?
Ne o utanýyor musunuz, ikiyüzlülüðünüzden
Yüzünüzün kýzarmasý
Daha kötüsünü beceremediðinizden mi?
Hadi birazda aðlayýn þimdi
Ýki damla gözyaþýyla affetmek için kendinizi
Nasýlsa yeni günde yenilenir her þey:
Öylemi!
Bir gün o gözyaþý denizinde boðulmayacak mýsýnýz?
Barýþ istiyorum diyor bir ihtiyar bunak
Salyalarýný etrafa saçarak
Be hey gafil bulunduðun yere bir bak
Durduðun yer kanlý sunak
Zeytin dalýndan uçurulan gümüþ renkli güvercinler
Kanatlarýnda acý, kanatlarýnda hezeyan
Ölüm taþýyor çocuklara kucak, kucak
O çelik kanatlý kuþlar
Sizin çatýnýza hiç tünemeyecek mi?
Yürüyen kalelerin kükremesi
Uykularýnýzý bölmeyecek mi hiç?
Ya çok safsýnýz
Ya da yaþamaktan çok uzaksýnýz
Kýrmýzý koltuklu onur salonlarýnýn
Kibar beyefendileri, haným efendileri
Hangi deprem; hangi þiddette
Yýkar bir yüreði,
Hangi el kopartýr, söküp atar
Kimsesiz býrakýr
Ýçindeki çocuðu,
Hangi vicdan; Susuz býrakýr
Umut çiçeklerini,
Hangi el alkýþ tutar
Onursuz cinayetlere
Ve hangi vicdan ödül verir
Kahpeliðin þaheserlerine
Göðsünde açmýþ kan gülleri
hangi gül yüzlü çocuk affeder þimdi sizi
bunca bencil bunca eþkýya kesilmiþken
cehennem çiçeklerini göðsünüze takmýþken
hangi cennet kabul eder þimdi sizi
Bir gün sýra size de gelmeyecek mi?
Kurtulacaðýnýzý mý sanýyorsunuz;
Gafletinizin kurduðu tuzaklardan!
Ektiðiniz nefret tohumlarý,
Bir gün sizi de zehirlemeyecek mi?
Nasýl bir karanlýk güçtürki
düþüncelerinize set çeker
bunca arî duygu varken
birlikte mutlu olabilecekken
insanlýða ihanete, cinayete teþvik eder
Ey insanlýk
Uyanýn, kulak verin seslere
Açýn artýk gözlerinizdeki perdeyi
Duysun saðýr yürekleriniz
Duyun, çýðlýklarý
Nasýl bir vicdan bu kadar hissiz olabilir
Hangi dil bu kadar sessiz kalabilir
Kýrýn zincirlerinizi artýk, haykýrýn,
Haykýrýn, içinizdeki bütün öfkeyle
Artýk yeter!
Bu nasýl bir çeliþkidir
Masumlar ölür,
Katiller ödül alýr
Ve O ödülün adý
Barýþ olur!
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
Düet can cana Tablo "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi