ne vakit doðdum bilmiyorum yaþadýðým baki, nefs-i vadem haki eyvallah, eyvallah ta uzatmalardayým sanki ne vakit harflensem göðe, boy versem bir þiirin topraðýna ikiye bölünüyor kalbi delik kalemim
esi ya da ertesiyim en flu, duru takvimi eylülün bulanýk yüzüyüm doðmayan belkilerin, sizlere ömür keþkelerin ne vakit sevsem sevesimi öldürüyor aþk en hali hevesimi kýtlýðým aþk’a, yalnýzlýðým bamb’aþk’a
dert te etmiyorum artýk kendimi ne vakit güneþ bir buluta ebelense sobelenecek bir mezar buluyorum kendime…
. . . //
ilhanaþýcýþubatikibinyirmiiki Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanaşıcı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.