Beklerken Hüzünlü Mevsimin Güzünü
Gürcan
Beklerken Hüzünlü Mevsimin Güzünü
Böylesi havalarda düþerim dipsiz
kuyuya
Katran gecesi,karanlýk kabuslarla
Yusuf gibi yansamda aþkýn harýnda
Sabahý beklemek ne zor þeymiþ
Semayý aralayýp kara kabuslardan
kurtulmak
Belki biz hiç bilmeden nereye
gittiðini
Fark etmeden tuttuk aþkýn elini
Belki biz hiç bilmeden nerede
bittiðini
Uykusuz geçen her gecenin
kýymetini
Ömürden eksilirmiþ biz bilemedik
Böylesi,gecede ölmüþüm,vakitsiz düþlerle
Uzak,tan vaktinden ötelerde
Bir,þafak vakti vurulmuþum
Haberi þehre,adýmý yýldýzlara
Kokumu,daðlara savurmuþum
Yakýndan geliyor,þimdi baharýn sesi
Ýçimde,þenleniyor bir çocuðun sesi
Yalnýzlýðýmla,birleþmiþ o gözleri
Unutulupta hatýrlanan her þeyi
Yaþadýklarýný yaþamadýn say der gibi
Beklerken,hüzünlü mevsimin güzünü
Sararýp,solarken,sizde gülmez yüzümü
Alýp hüznümü,sarýp hüsrana yükümü
Sarý çiðdemler,defnederken aþkýn
közünü
Vefa görmeden,öldü,yazmýþlar,son
sözü
Þimdi!bedenimi huzurla topraða uzatýp
Özlemi göklere,kýrgýnlýðý bulutlara
býrakýp
Açýnca,sarý çiðdemler,baþýmda uzanýp
Renkli günlere,gögsüme açýp sunuyorum Özgürlüklerin baþ kenti bahara kendimi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.