Yýllarýmý, Vefasýz dostlarýma, Sevgisiz insanlara, Öfkelenerek, Ruhumu, Onlara bozularak geçiriþimin, Yorgunluðunu taþýyorum üzerimde... Bir çok yürek sancýsý, Ruhsal depresyonlar, bunalýmlar, Ýç çekiþler, içsel çekiþmeler, aðlayýþlar... Yaþadýktan sonra, Kendimi ve karþýmdakini tanýmadan, Ruhlarýmýz ne durumda? Benzeþir mi? Uyumlu mudur? Bilmeden... Ciddi Ýliþkilere girmek, Hem kendimize, Hem de karþýmýzdakine Yapabileceðimiz En büyük haksýzlýktýr. Bazen ince düþünmeden, Sarýlýyoruz duygularýn ipine... Dolanýyor o ipler boynumuza. Kendi daraðacýmýzda, Geçiriyoruz ilmikleri boynumuza. Ve alabora oluyoruz Bu duygu karmaþalarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nasıf acar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.