Var!...
Sensizlik denizinde yüzüyorum bak,
Ýki kulaç atmayýp, boðulasým var.
Aþkýnýn deryasýna dalýyorum bak,
Bir vurgun yiyip de, kýrýlasým var….
Gözlerinin ateþiyle eriyip bitsem,
Yanýk unutulmuþ, mum olup sönsem,
Yüzünden yüzüme yol var mý gitsem,
Koþupta kan ter içinde, yorulasým var…
Sürmelidir kaþlarýn, þu kalbimi deler,
Bin kez dönüp dönüp bakmaða deðer,
Kalbine ulaþmasý ne zormuþ meðer,
Bir cevap vermediðine, darýlasým var…
Bin bir düðüm atarým gönül teline,
Öpücüklerim yanaðýna, elim eline,
Bir sana, bir memene, birde beline,
Dört elle sýmsýký, sarýlasým var…
Veysel derki aþkýn zulmü çok olur,
Kimi aþka açtýr,bazýlarýysa tok olur,
Ýnsan gelip - geçer bir gün yok olur,
Verme yalnýzlýðýmý, sýkýlasým var..
Veysel Kimene
Sevda Þairi
(Kemal Yenice)
23/02/2012
2012 YILINDA ÞAÝRLÝK DENEMELERÝNDEN...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.