Çok yakýn bir tarihe gün almýþ sanki acýlarým Kalp zeminim yýkýk , parçalarý saða sola savrulmuþ
Avuç avuç saçlarým sonbahar ayýna özenen söðüt yapraklarý gibi dökülür Gün baþka þekilde hak aðýttýr üstüme Renkle baþarýsýzlýðýn öyle fazla ki Çiçekler eteðine býrakýr her bir yapraðýný týpký ben gibi
Nehirlere eþ gelir yürek kýyýlarým Gideceðim yerin bana sahipliðini hele ki hiç bilmem
Eskiye bir bedenin kaç uðrak yeri kalmýþ fikrine gelince sen bir deyiver Ben ikide kalayým..
Netice itibarý ile hatýrý sayýlýr aþk zor bulunur Kör kurþun dökülür kýrk bir maþallah da.
Aay yeþil gözlüm Usul boylum
Gitmeleri kundaklayan tek cümleme gelince Bu þehrin son ayak sesine kulak kabartýp belki uyurum Rol gereði Belki ezberini bozan yine biri olurum Ve uykunun bileðine büke durayým Sen yine çýk gel Unutma beni unutma
Sosyal Medyada Paylaşın:
Şadiye gürbüz(zaralıcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.