Unuttuk İşte
UNUTTUK ÝÞTE
Unuttuk topraðý eþeleyen parmaklarýmýzý
yamalý, yýrtýk-dökük þalvarýmýzý
yitip giden, göçüp giden bir gecede
yok hükmünde sanki, hiç yaþanýlmamýþ gibi...
Kýsa dalgasýnda radyonun
baþýnda kümelenmiþ endiþe içindekileri,
unuttuk topraðýn rahminden yeþereni;
önümüzde bilinmez bir gelecek
düþlerimizde çöreklenmiþ yalaný bilmeden
unuttuk ütopyalarýn güzelliðini...
Sevgi kucaðýmýzdan alýndý
________________þimdi öksüz,
emeði-emeðe katarak onurlu dayanýþmayý,
devrimlerle çoðalan ruhumuzu, çocukluðumuzu
ekmek arasý kaldýrýmlarda unuttuk...
Umudun kýrýldýðý yerde
ayrýk otu geldi kuruldu baþ-köþeye,
eþitlikten azade anlamsýz kalýrken özgürlük,
afilli dünyanýn caf-cafý
sanki hiç mi hiç deðiþmeyecek, ebedi, dün gibi
kandýk/kandýrýldýk, baþ eðdik...
Eðilmemeyi unuttuk iþte!....
22.02.2022/Akarca
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.