Gönül

Gön içinde sanýrlar, seni deðil mi gönlüm?
Bilmezler ki sýðmazsýn, ne çuvala ne kaba
Aciz nefsin peþinde, geçirirsin hep ömrüm
Farkýna varmalýsýn, çekilmeden hesaba

Dünyalara sýðmadý,bir sende buldu huzur;
Damgasý ötelerde, mazrufu üzre zaman
Sevmeyi bilenlere, makamý dünden hazýr
Severken sevilesin, nefrete verme aman!

"Gönül" dediler sana, baþka isim arama
Girmesin o saraya, sahibinden gayrýsý
Karartmadan ýþýðý, merhem olsun yarama
Tabip falan istemem,taze iken aðrýsý

Ol ismine müsemma, aþk ile dolsa insan
Þen olur arz u zemin,kavgaya vakit olmaz
Gönlü temiz olanda,olmaz ki kirli lisan
Þakýr bülbül dem’inde,kimseye korku salmaz

Hakikate erenler, o gönle koþa gider
Daldan dala atlamaz,yolu yeganedir hep
Safi olan o yerde,gönüller coþa gider
Sözüm sanadýr gönlüm, arama baþka sebep
Sosyal Medyada Paylaşın: