Ey Deli Gönül

EY DELÝ GÖNÜL
Ne hikmettir bu, hiç erilmez sýrrýna
Dert bitirir beni, býrakmaz yarýna
Güvenilmez, yalan dünyanýn malýna
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Sevgimiz içindir, dünyada çabamýz
Âdem peygamberden gelir tebaamýz
Sevgiyle var olmuþtur, ana babamýz
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Ey deli gönül, derdin soramýyorsun
Aþýksýn sen aþýk, hiç duramýyorsun
Onca sene durmadan, aranýyorsun
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Bir çukura düþersin, görünmez dibi
Öyle üzgün durursun, sensin sebebi
Elden ele dolaþan, bir kadeh gibi
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Çaresi bendedir, yara çok derinse
Çektiðin bu çileye, kaderim dense
Yalan dünyanýn yükü, sýrtýna binse
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Virane baðda açýp, yeþeren gülsün
Gönül baðýnda açta, sevdiðin alsýn
Ýnan sevdamýz kutsal, o baki kalsýn
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Kalbimize sevgiyle, bir tohum ektin
Aþkýmýn yollarýna, dikenler diktin
O dertli günlerimde, kalbimi yýktýn
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Suçlu yine sensin, günahýmý alma
Aramýzdaki sýrrý, kimseye verme
Yaptýðýný bilirsin, sýzlanýp durma
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül

Þahlandý deli gönül, sözüm geçmiyor
Ecel geldi baþýma, zaman yetmiyor
Dertli yazarým, elim kalem tutmuyor
Sen sevgiye hasretsin, ey deli gönül
(0676) Temmuz 2004
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: