Ha
Hayatın bitişini suskun dilden anlarım
Yaklaþtý son dem denen, o bulunmaz günlerim
Hayatýn bitiþini. suskun dilden anlarým
Geri gelmez diyorsun, geçen günü sor hele
Unuttuðum adlardan, yaban el den anlarým
Bir zamanlar çocuktuk, Güler oynar koþardýk
Serpilip genç olunca, debdebeli yaþardýk
Kabýmýza sýðmayan, sular gibi taþardýk
Savrulup giden ömrü, esen yelden anlarým
Saçlarýmýz döküldü, aðzýmda diþ kalmadý
Zayýfladý hafýzam, aklým bir þey almadý
Ne cefalar Çektik biz, ömür vefa bulmadý
Tutmayan dizlerimden, yorgun hal den anlarým
Gözlerimde fer bitti, dilimdeyse sözlerim
Bir baþýma kaldým bak, her gün kapý gözlerim
Hal hatýr soran kalmaz, Azrail’i özlerim
Kapýmýn önünde ki, duran sal dan anlarým
Gün gelir misafirler, evden dolup taþacak
Ne olup bittiðini, anlamadan þaþacak
Üç günlük þu dünyada, hep dört nala koþacak
Sona gelindiðini, ýssýz yol dan anlarým
Bakarsýn vakit tamam, saat durmuþ hayatta
Adýn dilde anýlýp, söylenince kayýtta
Son bir vefa örneði, uðurlarlar ayakta
Topraðýma atýlan, bir çift Gül den anlarým
Bînevâ yolcu bugün, kapýda bekler kervan
Bir cami avlusunda, dolup taþar þadýrvan
Omuzlardan inmemi, bekliyordu musallam
Birikmiþler dua ya: duran elden anlarým
Hasan Karabay
20.02.2022
Bînevâ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.