*** NÖBETLER KARANLIK NÖBETÇİLER KARA ***
**********************
Nöbet tutuyor gözlerimde yaþlar
Zifirimsi acýlar sarýyor sensiz akþamlarýmý.
Ýçimde tarifsiz acýlar var anlatamadýðým
Yokluðun sebep hep çözülmez düðümlerime
Up uzun gecelerde düþlerim yorgun, umutsuz.
***
Bir dünya yýkýldý, yok oldu gözlerimde
Param parçaydý umutlar,zýndanlar nöbet tutarken.
Bir dünya ki ;içinde ihanetler, iki yüzlülük
Bir dünya ki ; karanlýk yüzlerde adaletsizlik...
Yeni baþtan yaratýlýp, bütün yapmak istediklerimi
Ellerimi uzatacak güç bulamadým...
***
Paramparçaydý bir hayat , gözlerimin önünde
Mutluluðum paramparça toplayamadým.
Ýnsaf bilmez bir canavarýn pençesindeydik
Öylesine eziliyor, yok oluyordum
Ýçimde bir yara kanadý, dokundukça acýlý
Neden di böylesine yaþamak ? anlayamadým...
Karanlýðýn kabuslarý uzandý gözlerime
Binlerce defa öldüm... silemedim karalarý.
***
Artýk beklemiyeceðim ne geçmiþten
Ne de gelecekten mutluluklarý.
Gülüþü periþan ediyor beni, þeytanlarýn
Þuramda büyük yaralarým var
Avutmuyor beni dost tesellileri
Bir baþýma eziliyorum aðýrlýklarýn altýnda
Ellerim bende deðil, düþüncelerim kaybolmuþ
Kýrýlmýþ taa omuz baþlarýmdan beri kemiklerim
Uzanamýyorum istediklerime ...
Ay, karanlýklarda, Güneþ’in doðuþunu bekliyor
Benim ufuklarýmda da, bir gün sabah olur mu ?..
***
Günay Koçak 21.2.2022
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.