bilmeyiz aslýnda ama farkýnda da olmayýz
biliyormuþ gibi yaparak yaþadýðýmýzdan
hangi parçamýzý nerede býraktýk
hangi iz yakalayacak bir gün
sýðýndýðýmýz bu yalan limanýnda
ya bakmayý bilmeyiz ya da görmeyiz
yeni doðan bebeðin gülüþündeki seviþi
ya da bir fahiþenin gözlerinde gizlenen kini
bir benzerimidir aradýðýmýz ölekalan duygularýn
yoksa tenin çözülüþümü ýslak çarþaflarda
piþmanlýklar, çarpýp çarpýp geri döndüðümüz
kendi ördüðümüz kalýn duvarlar deðil mi
kahrolasý tabularýn fragmanýnda bir döngü
yüreklerimizde iz, bir ömür taþýyacaðýmýz
yüzümüzde çiçek izleri gibi
keþke hiç yaþanmamýþ olsaydý yaþananlar
ve hep içimizi acýtmasaydý,
gecenin en olmadýk yerinde…
o karanlýðýn ardýndan ay gibi
yenilenmiþ doðabilseydik hayata...
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi