MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

ılıman rüzgarlar vurur yüzüme
redfer

ılıman rüzgarlar vurur yüzüme





dün hayal perdesine baþka bir resim vardý
bugün o perdenin üzerinde
altýn renkli ýþýðýn tatlý aydýnlýðý yayýlýr
yýldýzlar titrerken gökyüzünde
hafif bir esinti geçer çok eskilerden
kýrýlýr orta yerinden siyah beyaz hatýralar
tüter buðusu

geceye zulmeden isyankar sözler yazarým
týpký yalnýzlýðýn tahrip edildiði saatlerde
serkeþliði anlatan viraneler gibi
derbederlik içinde yaþar ruhum
katlanarak büyür buhranlarým
her þeye raðmen

uyumanýn anlamý unutulur artýk
benlik duygum tezahür eder hep
daha da yoðun bir halde
özveri, hýrs, mücadelelerim
ve benzeri zihinsel faaliyetlerim
daha çok
her ne varsa

yer çekiminin de etkisiyle
ayaklarým yerden kesilir
baþým göðe erer bazen
her defasýnda can tene
ten cana deðer
defaten
sýkýntýlarým
nefes darlýðým

bazen de tüm keþmekeþiyle gündüz rüyasý görürüm
her þeyden önce
darbeli savruluþlarla
býrakýrým yeþil ve sarý yapraklarýmý rüzgara
göksel karanlýklarýn derinliklerinde
serince
sessizce
dalarým hayallere

yýldýzlar kayar koyu mavi
yansýr ayný perde üzerine
ayný ayna içinde ziyadeleþir öfkem
kaným baþýma sýçrar
yumarým gözlerimi
hafifçe

çalýnýr hicaz bir þarkýnýn son bestesi
sadece yaðmur bir yerlere býrakýr damlalarýný
hüznünü anlatýr kaldýrýmlara
yollara nasýl düþtüðünü
anlatýr bir sabah vakti
kýzýl perçemli küheylanýn arkasýndan
nasýl koþtuðunu

bir ýþýk yaðmuru savrulur bulutlarýn içinden
ekmek koyarlar önüme
zeytin koyarlar
peynir koyarlar
zeytin karasý ýlýman rüzgarlar
vurur yüzüme

son ümitleri korkutmadan
yol alýrým önden gidenlerin ardýndan
menzilin son haddinde
huzur bulur ruhum
hatýrlarým
yer çekimiyle birlikte
nefes alýp vermeyi

hatýrlarým varoluþu
havanýn rengini
yaðmurun eylemini
rüzgarýn hareketini
ýþýðýn hadiselerine tanýklýk ederim
hayretlere kapýlýrým
en çok

anlamý aynýyla vaki
bir sýrrýn gölgesine kilitlenirim
bir hava örtüsü ile ilikleri açýlýr göðümün
ve sonra
yoðun su buharý olup
düþerim uzay boþluðuna
azotlu
oksijenli

bir çizgiyle renk katmanlarým birleþir
atmosferin yeryüzüyle temas ettiði ilk noktada
eser gürlerim
kayýp zamanlardan ayrýþýp
harcarým saatleri
yýllarca
durmadan

sabahýn geliþini beklerim
sýcaksýz, soðuksuz
mahkum edilir bedenim
mesken edinilmiþ mahallere
çamurlu her bir köþesi
caddelerin daracýk sokaklarýnda
kalbimi tutsak edinir aþk
terlerim
çýrpýnýrým
titrerim kollarýnda
mütemadiyen

redfer

Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.