YARGILARIZ İNSAFSIZCA BİRBİRLERİMİZİ...

Anlamak istemeyiz asla birbirlerimizi,
Ýþimize gelmezse kötüleriz daima.
Doðrular,hep canýmýzý yakar kabul etmeyiz;
Kendi bildiðimizi okur durur,
Yargýlarýz insafsýzca birbirlerimizi...

Yaþamýn acýmasýz kanunudur,
Unutulmak ve kötülenmek her zaman.
Ýnsanýz iþte iþimize geldiði gibi
Kendimize göre düþünüp haksýz yere,
Yargýlarýz insafsýzca birbirlerimizi...

Hatayý ve kusuru hep karþýda ararýz,
Dönüp te bakmayýz asla kendimize.
Kendi gözümüzdeki çöpü görmezken,
Atar,tutar sonunu düþünmeden;
Yargýlarýz insafsýzca birbirlerimizi...

Bizi iflah etmez asla kötü niyetlerimiz,
Israrla hep inatlaþýrýz anlamsýzca!
Çýkarýna dokunursak birbirimizin,
Ýyi olmayýz asla,bunu iyi bilir;
Yargýlarýz insafsýzca birbirlerimizi...

Sevda Gül Ekici

Bu þiirim saat 14:01’de ve 20.02.2022 tarihinde içimden geldiði þekli ile yazdým.
Bütün okuyanlarýma en içten saygýlarýmla.

Sosyal Medyada Paylaşın: