Vazgeçersin

Vazgeçersin bazen
Sevmediðinden deðil
Yorulduðundan vazgeçersin

Yorgunluk öyle sarar ki bedenini
Kemiklerinin her hücresinde hissedersin
Yalnýzlýðý
Boþa harcadýðýn zamana yýllarýna yanarsýn
Her aynaya baktýðýnda
Dolar gözlerin
Kelimeler yetmez anlatma acýlarýný
Geçmiþin acýsý
Yüzünde çizgi çizgi belirince
Oturur aðlarsýn çaresizliðine
Ne sesini duyan olur
Nede göz yaþlarýný silen
Sonra anlarsýn hayatýn ne kadar anlamsýz
Ne kadar acýmasýz olduðunu sende anlarsýn


Vazgeçersin bazen
Her þeyden herkesten
Hatta kendinden bile vazgeçersin
Yaþamaktan deðil yorulduðundan vazgeçersin
Hayatýn acýmasýz tokadýný yedin mi
Sende anlarsýn hayatýn yalan
Ölümün ise vuslat olduðunu
Sende anlarsýn



Her zaman sevmediði için vazgeçmez insan.
Bazen yorulur bazen de kýrýlýrsýn..
Bazý gidiþler deyse yüreðini geride býrakýr öyle gidersin. . .
Bazen sevmediðinden deðil,
Mecbur býrakýldýðýndan için vazgeçersin...
Vazgeçersin her þeyden
Aldýðýn nefesten taþýdýðýn o tatlý candan
Sende vazgeçersin
Benim vazgeçtiðim gibi her þeyden

Bazen, düþlerini taþýmaya
Gücü yetmez insanýn;
Kendine bile sezdirmeden
sessiz sedasýz vazgeçersin.
Vazgeçersin sevmekten
Vazgeçersin tanýdýðýn herkesten
Vazgeçersin taþýdýðýn bu candan
Vazgeçersin bir gün
Benim gibi vazgeçtiðim her þeyden
Sende vazgeçersin




Sosyal Medyada Paylaşın: