Ey sevgili neden, böyle üzgünsün, Hiç üzülme geçmeyecek bir gün yok, Yoksa sen de benim , gibi sürgünsün, Hiç üzülme geçmeyecek bir gün yok.
Canýný sýkmýþsýn, boþu boþuna, Üzülmen düþmanýn, gider hoþuna, Yazýk olur senin, þu genç yaþýna, Hiç üzülme geçmeyecek bir gün yok.
Kim bulmuþ dermaný, sen de bulasýn, Çare olmuyor ki, saçýn yolasýn, Kendine dert etme, mutlu olasýn, Hiç üzülme geçmeyecek, bir gün yok.
Sosyal Medyada Paylaşın:
SinanKARAKAŞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.