YETİM, ÖKSÜZ.. GARİP ANAM
Kara kalem hep mi kara yazar kaderi?
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Rabbim verdikçe vermiþ ki kederi..
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Ne kara saçlarýnda belikler ördün.
Ne birgün güldün, nede gün gördün.
Yýllarca itildin, kakýldýn hor görüldün.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Yýllarca kurumadý hiç gözünün yaþý.
Felek elinden almýþ gavim gardaþý.
Ýçi dert doldu, olmadý ki bir sýrdaþý.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Ýyi gününde saldýlar baða bostana.
Ýþ umur omzunda elinde testi suya.
Kahpe felek son günde yatýrdý yataða.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Deli divane dolandýn kýzým oðlum diyerek.
Görmedim ki seni bir gün gülerek.
Günlerin geçti evlatlarýna dua ederek.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Hesabý yapýlýr oldu saatin dakkanýn.
Nede çabuk unutuldu bak yaptýklarýn.
Çile dertle yetiþtirdiðin biz evlatlarýn.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam.
Bunda gayri bitti, varýp kapýn çalamam.
Anaa diye seslensem sesim duyaman .
Kýrýldý kollarým artýk boyun saramam.
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam
Garip Þenol derki yaralýydý zati yüreðim.
Þimdi parçalandý kan damlýyor ciðerim.
Ýçim dert dolu, derdim kime diyeyim?
Hem yetim, hem öksüz, hemde garip anam
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.