Canımı Yakıyorsun
Beline inmiþ, sýrým gibi saçýnla
Ok gibi up uzun, kara kirpiðinle
Kum üstünde, sere serpe yatýþýnla
Canýmý yakýyorsun, kur ediþinle
Kuzeyden esen, hýrçýn karayelimsin
Es bana dalga dalga, soðuk rüzgarým
Sen benim, pembemsi renkli sevgilimsin
Hayalinden bahset bana, süslü yarým
Farkýnda mýsýn güzelim, bilmiyorum
Bu aklýmý, fena karýþtýrýyorsun
Bugün sana nedense, bakamýyorum
Ruhumla bedenimi, ayýrýyorsun
Ufuk kýzýla boyandý, gün batýyor
Aklýndakiler, açýkça okunuyor
Ýyi ki bu halini, kimse bilmiyor
Çapkýnlar benim gibi, seni görmüyor
Aklýnda neler neler, gizlediðini
Akþam akþam, resmen belli ediyorsun
Nasýl derinden, içini çektiðini
Gözüme bakarak, ele veriyorsun
Açýk seçik anlaþýldý, pembe gülüm
Gece vakti, ateþ bacayý saracak
Gelmezse geceden önce, gerçek ölüm
Bu ruhlarýmýz, bulutlara varacak
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.