Annem! Hep derdin “caným kýzým bir gün büyüyeceksin”… Büyüdüm sandým anne… Oysa çocuklar büyümezmiþ ki …
Hep derdin “bir gün sende seveceksin benim gibi” Sevdim, sevdim de ne oldu anne? Çocuk kaldým… Yürekteki acýlarým büyüdü ruhumun yerine!
Hep derdin! “ sadece dizin kanamayacak…” Haklýsýn, þimdi yüreðim kanýyor… Caným yanýyor… Ve bu minik yüreðim dayanamýyor!
Annem! Ben hala o minik elli kýzýným! Hadi tut ellerimi eskisi gibi… Tut ve býrakma! Ýhtiyacým var kollarýnda uyumaya… Nolur izin ver… Hiç uyanmayayým…
“uyusun da büyüsün nenni...”
Dizinde salla ve uyut beni, Belki uyuyunca büyürüm… Eskiden hani ellerim minik minikken Öyle derdin hep anne… Hadi bi daha söyle… Uyuyacaðým… Ve büyüyene kadar uyanmayacaðým…
“uyusun da büyüsün nenni...” Sosyal Medyada Paylaşın:
((Ayşe)) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.