Aylardan þubat
Güne kim bakar
Çýldýrtýrken,
Durmak bilmeyen saatlerdeki tik tak
Günlerden salýydý
Þuydu buydu neyse ne
O ne menem bir duyguydu
Sanki içimi üþüten þubat soðuðuydu
Vakit akþam
Sigaramýn ucunda sarhoþ bir duman
Ver yansýn ediyor yine
Geçmiþe kesilen ahkâm
Sözler alabora umut na mekan
Gözlerimde kamyonlar
Oydu buydu derken
Þubata doygun þelâle þelâle
Açýldý tomurcuklar
Aylardan þubat
Gidene kim bakar
Gelenin sýcaklýðýndan çözülmüþken
Ýçimde saçaklanmýþ buzlar
Neyse ne! kime neki
Saçýmdan, baþýmdan, yaþadýðýmdan
Þubata inat;
Mutluyum…
Üþüten bu sabahýn ayazýndan
Abdurrahman Güleç
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
can cana Düet "ve zaman usulca fısıldadı; bana bırak" Tablo Özlemim Körebe Afet örtün üstümü kimse görmesin KİMBİLİR Hayat iklimi