Bilmiyorum Bugün biraz daha eksik hissettim Her düþtüðünde aklýma sol yanýmdan bir parça Sana doðru eksiliyor
Ne kadar çok gülsem de Ýçimde bir yerlerde Sevgiye maðlup bir çocuk Yüreðinin en derininde Gizlediði eþsiz inciyi Kaybetmenin hüznünü yaþýyor
Baharý beklerken Kýþ çepeçevre sarýyor yüreðimi Günler nasýl geçiyor Bilmiyorum Gittikçe Özlemin sol yanýma vuruyor Ansýzýn Bir tufan kopuyor Senden kalanlarla birlikte yüreðimi Sensizliðin kuyusuna savuruyor Ýstesem de çýkamýyorum
Bir yaným hayatýn boþluðuna býrakýrken kendini Diðer yaným Seni arýyor Geçtiði yollarda Yaðan karlarda Göðe her baktýðýnda Yüreðime Kar taneleri gibi düþen her yýldýzda Bir iz bulmak ümidiyle çaresizce
Þiirler Sen doluyor istemsizce Yokluðun Mýsralarda çoðalýyor Sevgim Kitaplara sýðmýyor Ben gibi Bir yaný sensizlikte kalýyor
Sen bilmezsin belki Ama Yokluðuna alýþmak kolay olmuyor Hasretin Çýð misali üzerime düþüyor eziliyorum Sensiz Geceler olmasýn Günler doðmasýn istiyorum Ancak Belki gelirsen diye Umudumu sevgimle besliyor Düþlerimi seninle dolduruyor Yokluðunu da sen gibi seviyorum
Gülhaným
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zümrüdüanka_ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.