Bir halden bilmeze verdim gönlümü
Boþa gitti senelerim aylarým
Kýrdý bellerimi, yedi ömrümü
Heder olan günlerimi ararým..
Halden bilmez, söz dinlemez ne çare?
Umutsuz sevdanla oldum avare
Bir mecnun misali deli divane
Esen yele, uçan kuþa sorarým..
Göz göze gelince bakýþý kaçar
Bu derdin elinden kalmýþým naçar
Kara günler derim, hepisi geçer,
Þu feleðe neydi benim zararým..
Sevip, sevilmiþtim ben de bir zaman
Bu derdin elinden hallerim yaman
Eski günler akla geldiði zaman
O günleri sevgi ile anarým..
Bu aþkýn çilesi yakar özümü
Gönül dinlemiyor neydem sözümü
Kayýp ettim baharýmý yazýmý
Bir kuþ gibi, bir çalýya konarým..
Geçti bahar, ömrün güzünü gördüm
Bir yaprak misali sarardým soldum
Can Hasan, kendimi daðlara vurdum
Kerem gibi aþk odunda yanarým..
Hasan Erkýlýç
Ankara,
Haziran’ 2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.