Vakit Tamam...

saatlere zembereðim tam orta yerlerinde
kör düðüm olmuþ bir kýrýk tutacým
uzanmýþým uykunun zamansýz bölünmüþlüðüne
akrebim susumuþ kovalamasýz yelkovaným
olmuyor vakit tamam olmuyor çözülmesiz.

kubbesi gölgesinde kalmýþým çalar saatlerin
deðmiyor çana tokmak iþlevi yok çarkýn dönmesiz
çalmýyor o meþhur melodisi gecikmiþ erkenlerin
geçmekte zaman durgunlarda bî_çare ve farkýndasýz
içi boþ kavram çukurunda kayýp bir göreceyim.


uzanan eller deðmiyor acýtan yaralarýma
saracak malzemesi bitmiþ yetmiyor bahtýn
derman olmuyor hiçbir þey çaresiz kahrýma
yanmýþ yüreðin feryat kokusunda yönsüz dumanýn
burnumun direði asýlý kalmýþ ipte mandallý.

kim derdi Ankara rüzgârýný böyle dinleyeceðim
serilmiþ çayýrýna sele serpe yediverenlerin
vermiyor bir goncayý çok görüyor güllerim
düþse ne fayda son baharýmda cemrelerim
vakit tamam bitti ömür bu hengamede aðla yüreðim...

çaresiz deðiliz her durumda çare sizsiniz.

*kiraz çiçeði*
Gönül Ersin
Sosyal Medyada Paylaşın: