kendi içime çekilmiþ sürgünlerdeyim uzaklaþmaktý belki de niyetim hoyrat zamana karþý bu bir dik duruþ sönmemiþ içimde taþýyorum insaný býkmadan
sinüsleri dolu bu dünyada yeterince özgür acayiplikler var acýyanlarýmýz gibi acýyanlarýmýz söndürüyor gözümüzdeki feri rüyalarýn iþgalinde uykular bu yüzden hep bir keþif halindeyiz
rüzgârýn diline dolanan sayfalar uçuþuyor hiçliðin uðultusunda böyle bir an yaþamak da var akýllara ziyan ayaða takýlan taþlarý dizmek de var
an olur ve yâr düþer aklýma okþanýr yüzüm böyle zamanlarda þiir aranýlan olur ne çok isterdim yanmamýþ gemileri yürütebilmeyi nerde dilimde konaklayan o türkü öteberim toparlanýyoruz hadi kalkýn aksetmeyecek artýk hiçbir þey bu yýrtýk perdeden esmer deðil artýk gördüklerin kelebek mutluluðu bu içtiðimiz
Vildan Poyraz Coþkun 21.12.2021
Sosyal Medyada Paylaşın:
Vildan Poyraz Coşkun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.