Çocuğum
Ýpini býraktýk hayatýn, gömdük huzuru
Tutarsýzlýklarla zenginleþti dünyamýz
Hey gidiler anlamsýz, sorumsuzluk bu
Daðýlmýþ hak, hakkaniyet, topla çocuðum.
Miskinlerden sana yer kalmayacak
Çirkinler kendini çok güzel sanacak
Güneþ belki de son bir kez doðacak
Boyun eðme zalimlere, dik dur çocuðum.
Erdemli insanlar var ya, þimdi müzelik
Aklý yerinde olana yaraþmaz delilik
Dünya dedikleri aslýnda bize kölelik
Aldanma zevkine yürü, durma çocuðum.
Tertemizdi insanlar, burda kirlendi
Uydular þeytana gör ki kana belendi
Fýtratýn çaðrýsý son kez bize seslendi
Ýyi dinle söyleneni, sen uy çocuðum.
Ana,baba,kardeþ nerede þimdi
Dostluklar sahteymiþ ve eskidendi
Ne var ise güzel olan, hepsi kirlendi
Özünden taviz vermeden yaþa çocuðum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.