Yeþilken dallarýnda tararken hakikati Lal olmuþ dudaðýnda yararken barikatý Savrulur yapraklarý ararken tarikatý Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Beti benzi solmuþtur dolunayken mahinur Geceyi gündüz eder sarar bir yanýný ur Yelin hýþmýna uðrar engel olmaz hiçbir sur Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Yaþlanmýþ duygularý çaresiz gözyaþlarý Zamana yenik düþmüþ eðer durur baþlarý Yýkýlmaya yüz tutar oynar temel taþlarý Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Ne tanýdýk dünyasý ne süslüdür abasý Ayný havadan solur kibarý da kabasý Ne onu övene yar ne de boþa çabasý Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Nasýl elveda der ki acýsýna tiryaki Alýþkanlýk dostudur sürecek sanýr baki Her inleyiþte dur der çölde mecnundur sanki Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Dalýna dönmeye can atar olunca buhar Köküne kul olacak her geldiðinde bahar Kýþýn hep hüsran olur olurum dese kahhar Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Artýk son sözlerinin kalmamýþtýr manasý Dönse de dallarýna kapanmýþtýr vanasý Olmuþtur artýk tohum teslim etmiþ anasý Kendi gibi düþünen kendi gibi üzülen
Saffet Kuramaz Sosyal Medyada Paylaşın:
saf şiir Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.