Alıp Götür Beni De
Yerde ki, kýrmýzý boyalý halýným
Tutunduðun aðacýn, muhkem dalýyým
Bu dünyada senin, biricik aþkýným
Sen yeter ki öl de, ben dünden razýyým
Kuru dudaklarýma, bir öpücük ver
Gün boyu, cilveli nazýný çekeyim
Birde yazmaný açýp, saçlarýný ser
Eline kýpkýrmýzý, bir gül vereyim
Bugün narin ve güzel gözüküyorsun
Dünyasý kararmýþ, hüzünlü gözüme
Yüz hattýnla, gönlümü büyülüyorsun
Bir þeyler oluyor, benim bu özüme
Bir saniye bile, burda durmayalým
Alýp götür beni de, gittiðin yere
Orda da boþ boþ, kös kös oturmayalým
Yatarak yere, yapalým ala vere
Sonrada ikimiz, biraz oynayalým,
Yeþil aðaçlar arasýnda, kör ebe
Ben havalarda, uçarak kaybolayým,
Sen beni yerde ararken, gebe gebe
Ben voltamý atýp, gidince kahveye
Anlý þanlý bu göðsümü, gere gere
Benim ardýmdan, sende gidersin eve
Akýlsýz baþýný, öne eðe eðe
Sosyal Medyada Paylaşın:
Menderes Dağlaroğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.