'Yürü yiğidim yürü' dedi

Bahar kokulu mart sonlarý alaca güneþli
yaþabenili kar kýþ sonu özlemi çekilen gün
hükümet caddesi yokuþunu týrmanýyorum
yokuþun orta yerinde bir elinde bastonu
karþýya geçmek isteyen bir pürü fani
görünce beni durdu bir þey diyesi oldu
diyemedi yutkundu asasýna yaslandý






ben de
durdum bakýþýyoruz ’bir þey mi ’ dedim
bir bana bir yola bir kendine baktý baktý
’ yürü dedi yiðidim yürü bir zamnlar
bu yokuþu doru kýsraklar gibi týrmanýr
yarýþ atlarý gibi bir nefeste alýrr idik

görüyorsun þimdilerde elde asasý musanýn
bel eðilmiþ yay aðýz kuru çarýk diþler dökük
kimi þehit kimi gazi damaklar gedik medik
paçaya aþaðý kendiliðinden akar durur sidik
o zamanlar düz sandýðým bu yollar þimdiler
merdivenlerden merdivenler idrisdaðý’ndan dik’

gülümsediðimi ve saate baktýðýmý görünce
derince bir iç çekti ’ iyisin dedim iysin ’
’ Ýyiyim þükür iyiyim de niþanlýyým dedi niþanlý
gelin olacakmýþým gelin her gece gelip kapýma
dayanýyor düðüncülerim ’ ne demek istediðini
anladým aðlamaklý oldum gözlerim yaþardý
o da beni anladý bastonunu yaslandý el salladý

’ yürü dedi yiðidim hadý yürü bir zamanlar ben de
bu yokuþu doru kýsrak gibi bir nefeste alýr idim’
Mustafa
1996 / Elmadað (Ýlçe)


Beden mi ruhu taþýr ruh mu yoksa bedeni..
Geçmiþine imrenir gözlemlerler gideni.
O çaðlarda yaþarken soluklanmaz kimisi.
Vücudu harap eder batar gider gemisi.. ................ neneh
















Sosyal Medyada Paylaşın: