MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YALAN ( 852.)
Fatma Ayten Özgün

YALAN ( 852.)



Hava buz gibi
Soðuk iliklerime iþliyor
Ama kimin umurunda
Bu gece
Ayrýlýðýmýzýn yýldönümünü kutluyorum
Issýz ve sessiz
Bomboþ sokaklarda
Saatlerce dolaþýyorum
Ellerim cebimde
Dudaklarýmda þarkýmýzýn ýslýðý
Geceyi ikiye bölüyor
Hatýrlýyor musun
Hep gülümserdin yüzüme
Ve þöyle derdin.
Hiç ayrýlmayacaðýz biz
Hasret bize yakýþmaz derdin
Ama ellerimi hiç tutmadýn
Bende korktum tutmaya ellerini
Çünkü
Yalandý gülümsemelerin yalan
Kocaman bir yalan
Beni böyle per periþan
Kýrýk dökük darmadaðýn
Býrakýp gitmeler neden
Artýk iflah olamam ben
Yakýyor bu hava genzimi
Nasýl bir gece bu böyle
Bundan böyle
Duramam bu þehirde
Önümde bir özgeçmiþim
Ardýmda üvey yarýnlar
Bu günü sorma
O hep sen
Þimdi önümden
Akýp giden
Gülüþlerimi nerede býraktým en son
Hatýrlayamýyorum
Dilim lal
Yüreðimde kor
Vakit gece yarýsýný geçti
Yetim kalan sevdamla
Ben hala sokaklardayým
Yine çaresiz ben
Yine sorularým cevapsýz kaldý
Yürüyor yürüyorum
Kahretsin
Seni hala seviyorum



Fatma Ayten Özgün



Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.