EFENDİM
Ah zaman dursaydý kapýnda senin.
Kýtmirin olsaydým kapýnýn önünde
Özlemini çeker ruhum o gün ün
Mübarek endamýn Hikmet efendim
*
Bakýþýn canýma can katan senin
Bir sözün olmazý tam yapar senin
Her bir müþkülüme çözümsün benim
Mevlama ulaþan dilim: efendim
*
Sen var iken Cihan bana bir baþka
Senden baþkasýndan gelmiyor fayda
Her çare yolunla geliyor bana
Varlýðýma mana sensin: efendim
*
Mübarek ellerini öpsem bir kere
Baþým arþa deðer görsem bir kere
Beni sana çeken gizli ellere
Ne yapsam þükürolur: caným efendim
*
Buruk bir ayrýlýk ölümden þey
Çalar kulaðýmda o ilahi ney
Türbenin baþýnda cana Doðan þey
Bana hak veriyor caným efendim
*
Yeniden doðarým seni görünce
Anladým hikmeti inceden Ýnce
Kýymeti yok canü tenin varýnca
Ýki cihan varým benim efendim
*
Yaralý yarasýný aþk ile aldý
Sen bakýnca ruhum hayrete daldý
Bu büyük sevda beni kendimden aldý
O gün bugün raksý Sema dayým...
*
Gönüller sultaný caným efendim.
Mustafa Çoban
20.10.1996 akviran ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.