GÜL YÜZÜNÜ SOLDURDULAR!..

...............................................................Bu öykü sanadýr adý bende saklý!
Bir hikayenin nereseinden baþlasam
Hangilerini yazsam
Hayatýn zindanlarýnda çürüdün
Gül yüzünü soldurdular
Umutlar ektin her doðan güneþe
Sabýrlar ördün günbatýmlarýnda dalýp giderken...

Nerede bir yelkenli görsen
Onlarca yazýlmýþ mektuplarý sallarsýn
Beklenen yare ulaþtýramadýðýn
Dugularýný, þiirlerini yollamak istersin
Çekip giderler seni görmeden
Pembe þalýný atarsýn dalgalara, aðlarsýn...

Kuþlar, gökyüzünün en sevilenleri
Ötüþleri huzur verse de
Senin hiç huzur bulamadýðýn
Doðanýn baðrýnda kýrmýzý güller
Beyaz zambaklar açar
Kokularýný hissetmezsin, baðrýn yanýk
Güzel kuþ olup, renklere bürünerek
Düþünle O’na kanatlanýp uçup gitmek emelin...

Sýnýrlar ötesinden gelen sesler çýlgýnca
Yýkýlýp yakýlsýn sýnýrlar özgürlüðe
Bir nebzecik gülmek hakkýna ermeden
Yýkýlýrsýn sahil kenarýnda yapayalnýz
Ne kuþlar öter, ne rüzgar ýslýk çalar
Dugusuz duygularýn söner...

Deniz gözlerinde alevlenir ay ve gün
Derin uykuya dalarsýn beklediðin rüyalara
Direniþ gücün kayýptýr fezada
Yýkýntýlar içinde çýrpýnýrsýn talihin gülmesine...

Zafer Direniþ
...

Ne olur düþlermi bahara çevir sevdiðim...

Sosyal Medyada Paylaşın: