ŞUBAT

Yitip giden düþlerim var
Sensizlik bana mý kader,
Yoksa zulmün bu mu ?
Bilmiyorum ama çok acý.

Parmaklarýmla kalp yaptým
Bu Þubat’ta sana hediye ettim,
Gücüm yok çiçeðim
Elimden bu kadarý geldi.

Sonsuzluðun içindeyiz
Dünyada olmak azap gibi,
Sen mýþýl mýþýl uyurken
Tanrýya karþý gelemem.

Sevgilim rahatsýz edemem
Sana yine acý veremem
Bir daha üzülmeni istemem
Huzuruna mani olamam.







Sosyal Medyada Paylaşın: