Umudum Tükendi

UMUDUM TÜKENDÝ
Devir deyiþti, yaþamak güç oldu
Helal süt emenler, kafayý buldu
Dost diye bilinen, birden el oldu
Umudum hayalim, tükendi bitti

Menfaati varsa, selam verirler
Gözü aç onlarýn, her þeyi yerler
Tanýmazlar seni, çekip giderler
Umudum hayalim, tükendi bitti

Bu yalan dünyada, iyi olalým
Yanlýþla doðruyu, bizler bulalým
Bu aç gözlülere, karþý duralým
Umudum hayalim, tükendi bitti

Sýrtýna yük vurur, asla hiç sormaz
Hain olur onlar, sözünde durmaz
Dediði olmasa, yüzüne gülmez
Umudum hayalim, tükendi bitti

Dostluk kolay kolay, elde edilmez
Zalimle bir olup, yolda gidilmez
Yalaný söylerler, doðruyu bilmez
Umudum hayalim, tükendi bitti

Bir gün olur, bizde dosta varýrýz
Gelir o gün, dost elini buluruz
Allah aþkýna der, cömert oluruz
Umudum hayalim, tükendi bitti

Olur olmaz hayaller, kurmayalým
Yalan yere, hiçbir söz vermeyelim
Hain ile, yan yana gelmeyelim
Umudum hayalim, tükendi bitti

Felek aman verse, bizde güleriz
Hayalleri harman eder, eleriz
Hep birlikte, bir meçhule gideriz
Umudum hayalim, tükendi bitti

Midayetim der ki, kafa yoralým
Tertemiz dostlarý, nasýl bulalým
Gelin kötülere, örnek olalým
Umudum hayalim, tükendi bitti
(0667) Mart 2004
Þair Midayet Kara
Sosyal Medyada Paylaşın: