Döküm

Döküm

þimdi söküm zamaný
ekmediðim çalýlýklarýn dikenlerini
gülüme takýlan yün kýrýntýlarý
çerçiler zerdaliyi baþa baþ tartmýyor
merkep sýrtýnda sýska yollar
bað kokusu meyveler
bir de kaçakçýlar sýnýrda

þehirlerde dükkanlarda daha güzel sergilenir

dilimin diline dönmediði zamanlar gitmiþtim
uzaylý mýydým, uzaya mý gitmiþtim
göz ve el iþaretiyle çocuk sevecenliðime
insanlarý sevdim sevgi bir gülümsemeden öte mi
büyüklerin bakýþýnda tereddüt

sonra çok diller öðrendim
kendi dilim koynumda kokulu mendil
sevgiliden kalma saklanan gül yapraðý
kuruyup kaldý mektep zamanlarý
zaman zaman koklayýp öptüðüm
iyi ki dengbejler var

aþkýn çok hallerini gördüm
kendim hallice hallenip

ve bilgelerle sohbetlerim
biz bize cesur aþinada korkak
keskin kalem öze sýr
yüz karasý

þu koca dünya avuç içi bilge çaðda
terazisi kendine mil mýh nah nýh ýh
bir atmýþ boyum atmýþ kilom
dünyadan aðýr geliyorum
oysa dünya boþlukta deðil mi
ne çok binmiþsiniz üstüne

rüzgar gülü hafifliðinde
hafifliðinize aydým...

Coþkûnî

Sosyal Medyada Paylaşın: