Yaþlý bir baykuþ ile geceyi bitirdik
Ceplerimde birkaç kaymýþ yýldýz kýrýntýsý
Bozuntuya vermeden yürüyorum Denizli’nin bilinmedik bir caddesinden sabahýn ilk ýþýðýna doðru
Ýçimde yaþanmýþlýklarýn varoþluðu susuþlarýmýn sarhoþluðu ayaklarým dolanýyor yokluðuna
Kaldýrým taþlarý sökülmüþ o virane þekerci duraðýndan tekstil iþçileri iþe yetiþmeye çalýþýyor ben ise hep sana geç kalýyorum
Bozuk paralarýmýn yettiði bir simit mutluluðu var yüreðimde
Hani adýnda deniz olup içinde martý olmayan þehirde simidimi martýlarla deðil kahrolasý bir sessizlikle paylaþýyorum
Sabahýn körüne çay demleyip sonra çökmesini bekliyor þehir
Çayý sensiz içmeyi öðrenmekle þekersiz içmeyi alýþmak arasýnda ki o çeliþki bile o garip duygu bile yokluðun kadar saçma deðil artýk
Eriyor içim çayýmýn þekeri misali yokluklarýn asgarisini yaþamaktan yoruldum
geçim derdi gibi kavuþma ihtimallerin ince hesaplarýný yapýyor beynimin her bir bölümü kalbime inat
Lakin sana kavuþmanýn matematiðinde böyle bir tasarrufum hiç olmadý bir kaç sensiz soðuk gece dýþýnda
Ýþsizlik ile sensizlik arasýnda ki farký nasýl anlatýrým içimdeki o fakire
Ama
Düzelecek herþey
yollar zamlar geçim derdi iþte içimde ki kutsal fakir vatandaþ umuduna senide ekleyeli birkaç yýl oldu
Hani demek istediðim geçim derdi kadar gerçeksin ey benim sevdam ey benim bekleyiþlerim
Artýk mektup yok postacý yok yaþama baðýmýz birkaç cevapsýz çaðrýya kaldý ben o þehrin içinde ki bakteriyim der gibi
Maskesiz yürüyorum evimin yoluna
az kaldý ölüme
bulaþýcý her mutsuzluk aþýlý içimde
Varýnca ne olacak evime
soðuk bir yatak dýþýnda
Uyumak çalým atmanýn en kolay yolu acýlara
Sonra uyanýrým acýkmýþlýða gerçekliðe
Ha yemek ýsmarlayacak birkaç gerçek dost biriktirmiþliðim var akþama
Hem baykuþta beni bekler
Ne kaldý ki geceye
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.