Ey zaman, sevgili zaman küs müyüz nedendir hep asýk gülmez yüzün yetmiyor mu peþinde heba ömrümüz Dünya pazarýnda para etmez oldu sözümüz oysa tarih tanýktýr ki böyle deðildi ceddimiz böyle olmamalýydý ileriyi görmez oldu gözümüz
Biz hep gerilerde sen ve dünya hep ilerimizde bizi sana ayak uydurmaktan alýkoyan sabit idea aþamadýðýmýz karanlýk nedir nedendir özrümüz Kanýmýzda yaðlanmýþ tortulanmýþ donmuþ söküp içimizden atamadýðýmýz kollestra yaðý kurtulamadýðýmýz örümcek aðý mý zorumuz
Sözüm sana deðil alýnmayasýn nice saplar ezdi samanlar savurdu unur görmüþ bu ulu harman kendinden olacak yine derman bekleme feman Ýþte böyle zamane-i zaman gözüm düþündüðüm gibi yazmasam bilirim kendime yazarsam birilerine batar sivrisinek iki sözüm
Þubat 2022 / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ertürk Mustafa Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.