Pişman Değilim
Al ipekten gözlerime kan sürdüm bilemedin
Gözlerin bir yerinde gecenin eriþilmez
Bir sokak feneri ölmüþtü yýkýldý ümitlerim
Nere adým atsam düþüyordum yalnýzdým
Eski günlere unutulmak damgasýný vurmuþtum
Bir yaným vardý sana yenilmek istemeyen gelemezdim,
Gönlümün duvarýna çarpan bir þarkýdan kaçýyordum
Uzak bir titreyiþ gözlerimden ýþýk kaçýyordu kaçýyordum
Tükenmiþ herþeyin sevgisi, bakmýyorlar bile ardýmdan
Ellerin dudaklarýn beynimde bir kýrýlýp bir kaçýyordu
Ve bir rüzgar, bir türküyü saçlarýmdan alýp kaçýyordu
Yetiþemiyordum göðe dik bir merdivene çýkmaktan daha zor
Sicim yaðmurlarý yaðýyordu sazlýklara
Bir ýþýklý vitrinde mankenlere yaðmurlar yaðýyordu
Sýrýksýklam bir aðaç soluyordu nefesleri, alev rüzgarlý
Ben seni soluyordum, her nefeste bir hançer yiyerek
Düðüm üstüne düðüm edip, yutarak yalnýzlýðý
Düþünüyordum ellerin uznýp kaçýyordu yalandýn
Ve sana piþmandým ben ellerim seni aramýyordu
Bir masal yalnýzlýðý köse moru kýrýk saçlarýmda
Doðduðuna piþmandý sana sevgim, ellerim seni aramýyordu
Aramýyordu gözlerim seni sevda aðaçlarýnda
Bir hüzün meyvasýydýn dað ekþiliðinde
Sevmedim seni sevmedim
Söyle ellerine versin sýcaklarýmý
Piþman deðilim...............
Nermin Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.