Bazen Derin Bir sessizlik Sarar etrafý Birkaç damla Gözlerinizi zorlar çýkmak için * Kulaklarýnýz Cýsýr cýsýr Radyo iþleyiþi tadýn da * Beyniniz Çatlarcasýna Zonklar geceye Bir satýr býrakýrsýnýz Ýki damla söyler Çýðlýk çýðlýða * Siz yazarsýnýz Sessiz sessiz Dertli Dertli Yazarsýnýz * Oysa bilirsin iz Kimse okumayacak O da duymayacak Ama yazarsýnýz * Çünkü Dökmez Seniz Çatlar sýnýz Seviþ köz yutmakmýþ Sonunda anlarsýnýz * Sessiz mutsuz Ýhtiyar aðaç tadýnda Bir gün devrilirsýnýz * Sonra buz gibi bir el hissizce Toplar sizi ve kurumuþ dal larýnýzý Götürüp ocaða atýverýr Yeniden yanarsýnýz
Ýþte bu Yok oluþa giden yolculuktur Anlarsýnýz Konuþmaz sýnýz sadece En kýrýk yerinizden aðlarsýnýz * Belki de bir aþk filizlenir Yaþlarýnýz ýn düþtüðü topraktan Böylece aþk hikayenizi n Son noktasýný Sessizce koyarsýnýz
Mç
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Çoban Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.