Þimdi azýcýk hafiften almak gerek, biraz paslandým Evvel zamanda hýzlýydým, çok yazardým Yazdýklarýmdan utanýrdým, kýzardým, baðýrýrdým Yazýlaný silince unutulacaðýný sanýrdým.
Yazdým yazdým ve insanlýktan uzaklaþtým Bi’ çare halde kalemi, kâðýdý bir çare mi sandým? Bilmiyorum belki de bu cehennemi ben yarattým Köpek balýklarýný çaðýrdým ve elimi kanattým
Ancak ahvalimiz afitap’a âma artýk Sarýldýk sandýk ama ne’ye? Yine mi yalnýzlýk? Ne yürüme isteðimiz ne de yol kaldý Bu kötülük, bu günahlar beni yok etti ve yeniden yarattý
Sanki son bir söyleyeceðim varmýþ gibi Bitirseydim ya bu þiiri Anlamsýzlýk enerjimi çalmasaydý eðer
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nevrasteni Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.